Την παρακάτω ιστορία έγραψαν και στη συνέχεια πληκτρολόγησαν οι μαθητές του Δ1 τμήματος στο εργαστήριο πληροφορικής
41 Δημοτικό
σχολείο τάξη Δ1
Ζίζης Ζιζηφιολάκης εναντίον Λάκη Παλληκαράκη
(συνέχεια
ιστορίας)
Ο
Λόνκι Κολόνκι,επειδή ξέρουμε πως τρώει τουλάχιστον 15 καρότα την ημέρα,τον
έβαλα να κρατάει τσίλιες πίσω απ' την πιο κοντινή κολόνα. Η Λίλη Απρίλη
που,είναι καλή στις φάρσες(ακόμα κι εμένα έχει ξεγελάσει)τη βάλαμε πίσω από την
πόρτα κρατώντας ένα κομμάτι γραβιέρα. Ο Ρίκι Ταχύκη, επειδή είναι ο πιο
γρήγορος στην τάξη έτρεξε στον κ.Αρταξέρξη το ζαχαροπλάστη και
πήρε:μπακλαβαδάκια, τρουφάκια,σοκολατάκια και μια τεράστια λαχταριστή τούρτα.
Οι υπόλοιποι στόλισαν την τάξη με μπαλόνια και με τα γλυκά που έφερε ο Ρίκι. Το
ποντίκι το είχαμε κρύψει κάτω από την έδρα της κ. Αλφαβηταράκη. Όταν έφτασε,
επιτέλους, ο Λάκης, ο δήθεν Παλληκαράκης, η Λίλη του είπε:
-Γεια
Λάκη!
-Γεια
Λίλη!Τι είναι όλα αυτά;
-Να
Λάκη μου,όλα αυτά είναι για 'σένα!Θέλουμε να γίνουμε φίλοι σου!
-Αλήθεια;Είπε
κι έκατσε να φάει κάτι ζουμερά μπακλαβαδάκια. Κι ενώ τα έτρωγε,η Λίλη έβαλε το
τυρί στην τσέπη του μπουφάν του Λάκη. Η Λίλη τον ρώτησε:
-Ωραία
τα μπακλαβαδάκια;
-Ναι!Πολύ
ωραία!Κι ενώ ετοιμαζόταν να φάει ένα λαχταριστό τρουφάκι...Εγώ πέταξα το
ποντίκι. Μόλις το αντίκρισε άρχισε να ουρλιάζει σαν δίχρονο,πηδούσε σαν
ελατήριο πάνω στα θρανία και κατέληξε πάνω στη βιβλιοθήκη της τάξης φωνάζοντας:
-Μαμά!Μαμά!Ένα
ποντίκι!
-Θα
το πάρουμε μόνο αν σταματήσεις να μας συμπεριφέρεσαι άσχημα.
-Εντάξει!Αλλά
σε παρακαλώ πάρε αυτό το τρωκτικό από πάνω μου!Μετά όλοι φώναζαν:
-Μπράβο
Ζίζη!Του έδωσες ένα καλό μάθημα!Τελικά δεν είναι τόσο δυνατός όσο νομίζαμε!
Την
επόμενη μέρα ήρθε στο σπίτι μου ο Κωστής κρατώντας ένα πακέτο.
-Για
'σένα. Είπε ο Κωστής. Το άνοιξα και τι να δω;Ένα μεγεθυντικό φακό κι ένα μαύρο
καπέλο!Ότι ακριβώς χρειάζεται ένας ντέντεκτιβ!
