Λαζαράκια και Κάλαντα
του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου είναι η μέρα πριν την Κυριακή των Βαΐων. Την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάσταση του Λαζάρου από τη Βηθανία, φίλου του Χριστού.
Το
Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο
εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της
Μεγάλης Εβδομάδας.
Το
Σάββατο του Λαζάρου οι νοικοκυρές φτιάχνουν ειδικά ψωμάκια που μοιάζουν με
άνθρωπο τυλιγμένο σε σεντόνι και ονομάζονται λαζαράκια.
Πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου». Τα κάλαντα ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία υπόθεση με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη χαρμόσυνη εορτή. Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια. Φορώντας ειδικές στολές, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.
Οι μαθητές των Α΄και Στ΄ τάξεων αναβίωσαν τα παραπάνω έθιμα .Έπλασαν τα δικά τους λαζαράκια κι οι τάξεις μύρισαν γαρίφαλο και κανέλα.
Επίσης την Παρασκευή,
πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οι μαθητές της
Α΄ τάξης κρατώντας το ομοίωμα του
Λαζάρου στο χέρι και καλάθια στολισμένα με λουλούδια είπαν τα κάλαντα του
Λαζάρου σε όλα τα τμήματα του σχολείου.
