Το έθιμο του Λάζαρου
Το Σάββατο
πριν τη Μεγάλη Εβδομάδαλέγεται «Σάββατο του Λαζάρου» , γιατί είναι αφιερωμένο στο Λάζαρο , το
φίλο του Ιησού . Λίγες μέρες πριν τα
Πάθη του Ιησού , ο Λάζαρος , που ζούσε στη Βηθανία, αρρώστησε και πέθανε . Ο
Ιησούς ζήτησε από τις αδελφές
του να τον πάνε στον τάφο του . Ότανέφτασαν
εκεί , ζήτησε να βγάλουν την πέτρα από την είσοδο του τάφου. Μεδάκρυα στα μάτια
προσευχήθηκε στο Θεό και πατέρα του και
μετά είπε : «Λάζαρε ,
βγες έξω» .
Αμέσως ο Λάζαρος βγήκε έξω .
Αμέσως ο Λάζαρος βγήκε έξω .
Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας για να απεικονίσουν την
Ανάσταση του Λάζαρου, έφτιαχναν ένα ομοίωμα
του Λάζαρου.
Λαζαρούδια Λαζαράκια Λαζάρηδες
Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί
ειδικά κουλούρια, τους"λαζάρηδες", τα "λαζαρούδια" ή και
"λαζαράκια".
Στα "λαζαράκια" έδιναν το σχήμα ανθρώπου
σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται οΛάζαρος στις εικόνες.
Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους "λαζάρηδες"
έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυογαρίφαλα.
Τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια και τραγουδούσαν τα
"λαζαρικά", για να διηγηθούν την ιστορία του αναστημένου φίλου του
Χριστού και να πουν παινέματα στους νοικοκυραίους.
Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα-
μοιρολόγια, που έχει συνθέσει ο ελληνικός λαός για τη μέρα αυτή, στηριζόμενος
στην αφήγηση του Ευαγγελίου και οι νοικοκυρές τούς έδιναν αυγά, λεφτά ή ό,τι
άλλο είχαν. Πάντα όλοι κάτι έβρισκαν να δώσουν.
Κι όταν θέλαν για κάποιον να πούνε πως ήταν τσιγκούνης έλεγαν:
"Ποτέ του αυγό δεν έδωσε, ούτε τ' αγίου Λαζάρου!"
Έτσι και τα παιδιά της Β’ Τάξης
αναβίωσαν στο σχολείο το έθιμο του Λάζαρου πριν τις διακοπές του Πάσχα .
Με καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια της εξοχής και το ομοίωμα του Λάζαρου
έψαλαν τα «λαζαρικά».
